اى كه به عـشـقت اسير خـيل بنى‏ آدمـند           سوخـتگان غمت با غم دل خرّمنـــد

هر كه غمت را خريد عِشرت عالم فروخت           با خبران غمت بی خبر از عــالمـند

در شكن طرّه‏ ات بسته دل عـالمى اسـت           وآن همه دل بستگان عقده گشاى همند

تاج سر بـــوالبشر خـاك شهيـــدان تست           كاين شهدا تـــا ابد فخـــر بنى‏ آدمـند

در طلبت اشك ماســت رونق مـرآت دل           كاين دُرَرِ با فروغ، پرتو جام جمند

چون بجهان خرّمى جزغم روى تونيست           باده كشان غمت، مست شراب غمند

عقد عزاى تـــو بس سنّت اســلام و بس           سلسلـه كائـنات حـلـقه ايـن مـاتـمـنـد

گشت چو در كربلا رايت عشــقت بـلنـد           خيل ملك در ركوع پيش لوايت خمند

خاك سر كـوى تـــو زنـده كنـد مـرده را           زانكه شهيدان تو جمله مسيـحا دمند

هر دم از اين كشتگان گرطلبى بذل جان           در قدمت جان فشان با قدمى محكمند